O degil de, Lloyd diye bolca seslendigimiz bir Camera Obscura konserini de geri de biraktim. Oldukca hostu. Kendisi buralara geldigimden beri gittigim ilk konser sayilabilir. Bundan gayri, tesadufi karsilasmalara sebep olmasi nedeniyle de ayri bir oneme sahip.
Yine de, Lloyd, bundan sonra oklari sen atsan diyorum. Cupid epey bunadi, oklar karisti, biz karistik.
Kutuphane demisken, burada insanlar cok garip seyler gozlemleyebiliyor. Sanirim, UCL, University of London bunyesindeki en inek ogrencilerin bulundugu okul. Yanlis anlasilmasin, kimseleri asagilamiyorum, fakat gece 12'de bile kutuphanede yer bulmakta zorlanmam sonucunda bu kaniya vardim. Hatta Londra'nin inanilmaz sicak ve gunesli oldugu bir Pazar gunu bile insan kutuphanede yer bulamiyorsa, inek tanimlamasindan daha ote bir sey bulamiyorum ben.
Bunun haricinde, bizim koyun delisi gibi belledigimiz bir Hukuk birinci sinif ogrencisi mevcut ki, kendisi kutuphanenin ortasinda yok yere gayet yuksek sesle gulmek, oturdugu yerlerde iki dakikadan fazla duramamak gibi ozelliklere sahip. Korkuyoruz kendisinden. Bir de Rusca-Ingilizce sozluk okuyup gulen bir eleman vardi, ona girmeyeyim hic.
Bu gecelerin boyle delice, multiaktif, deli divane anlamlari var kisacasi. Bunu da ozleyecegimiz bunlerin pek yakin olmasi, ne yazik!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder