Bundan bir bucuk sene once, bir ucakta sarap ictikce bosalmisti gozumden yaslar. Dedemin olumuydu kacirdigim, ne yapacagimi bilemedigim, aglamayi erteledigim. Olum oyle bir sey ki, ne oncesinde ne yapabilecegini kestirebiliyorsun, ne o anda, ne sonrasinda. Ne insan aklinin, ne de insan duygusunun cabuk algilayabildigi bir sey degil, araba fari gormus ceylan gozleri ile bakiyorsunuz hayata bir sure, sonra hic beklemediginiz bir anda, bir bardak saraptan sonra, ya da bir gun kullandiginiz "-di'li gecmis zaman"da karsiniza cikiveriyor tekrar. Derken eski muhakemeler basliyor yeniden, son birkez gorememis olmalar, daha siki sarilamamis olmalar, eski anilari done done tekrar caliyorsunuz da en cok koyan sey, o kaybettiginiz kisinin bu anilarin ne kadar degerli oldugunu bilme sansinin hic olmamasi.
Bundan bir ay kadar once, arkadaslarla yaptigimiz bir konusmada, dedelerimizden ve yaptiklarindan bahsediyorduk, bir tek bendim gecmis zaman kullanan. O kadar garip bir histi ki, kendimi oksuz kalmis gibi hissettim. Kimse fark etmese de, sesim titredi, gozum doldu, artik iki dedem de hayatta degildi ve bir canbaz gibi yasadigimizdan ne benin ne ailemin geri kalaninin olumle olan iliskilerinde nerede durdugundan emin olamamak, uzakliklari bir acizlige, yenilgiye donusturuyordu.
Bugun baska bir olum haberi aldim. Birkac gunle kacirdigim olum haberi. Yarattigi aciyi, arkadasimin kisa cumlelerinden ve sessizliginden anladim. "Her olum erken olumdur", der sair, olen icin erken, kalan icin beklenmediktir her olum. Hazirlanamazsin, planlayamazsin, hep en beklemedigin sekilde vurur seni. Sonrasinda inkar edersin, dusunmek istemezsin.
Olumun en zor tarafi, sicakligini bildiginiz bir elin, isiltisini bildiginiz bir gozun, bir sarkida yasanan keyfin geri donusu olmayacak sekilde gidisidir. Bunlarin sonsuz kere olma ihtimallerini kacirmis olmaktir. Bir seyleri kacirmaktir olum. Her iki taraf icinde.
Bunlari dusunup sarap esliginde aglayip "Kordugum"u dinleyerek bas ediyorum, bu olumle. Arkadasimin halini dusunemiyorum bile. Yerimin uzakligi, onun derdini paylasamamam canimi acitiyor. Yine de en hayati klisemize basvurup, "Bizi oldurmeyen guclu kilar." diyorum.
Zaman sen cabuk sar bu yaralari.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder