Aşk

İnsan sadece diğer insanlara mı aşık olur? Ya da aşk nedir tam olarak? Bir keresinde birisi, ne yaparsan yap, nerede olursan ol, beyninin bir köşesinin sadece o kişiye ayrılmış olması, yaptığın, düşündüğün her şeyin arka planında onun olmasıdır aşk demişti. Ben biraz daha biyolojik algılıyorum galiba bu durumu. Vücudumun kontrolünü yitirip, kalp atışlarımı, beyin fonksiyonlarımı düzenleyemediğimbir hal olarak görüyorum. Bu belirtileri kendimde gördüğün durumlar ise, genellikle fazlası ile materyal sebeplerle ilişkili şu günlerde. Mesela, eskiden, "Ipodsuz çıkmam abi" tribindeki insanlara, ne bileyim, "müzik dinliyorum" demek yerine, "Geçen gün Ipod'umda bir şeyler dinliyordum" diye girizgah yapanlara gıcık olurdum. Gidip o Ipod'un üzerinde tepinesim gelirdi. Böyle ticari kaygılara dair tepkim, belki de bu ürünlerin kendi bütçemi aşıyor olması ile ilgili olabilir, ancak tepkim ondan da öte, bu kişilerin asıl amaçlarının müzik dinlemekten ziyade, Ipod ismine tapınma olarak görmemdi. Şu anda, biraz para biriktirerek Ipod alınabilen bir yerdeyim (ve aldım da). Buranın alım gücüne göre imkansız da değil, zira bursumla, hem Ipod alıp hem sosyal yaşantıma devam edebiliyorum. Tabi bu ürünü sadece Türkiye'ye göre ucuz yapıyor. Burada da diğer ürünlere kıyasla oldukça pahalı olduğunu söyleyebilirim.
Fakat, utanmalı mıyım bilmiyorum, verdiğim her pence'e değer. Resmen müzik dinleyince heyecan kaplıyor içimi. Geçenlerde Türk popundan bir şarkıya denk geldim. Şahsen çok sevdiğim bir şarkı da değil kendisi (zaten sevdiklerim de bir düzineyi geçmez), fakat otobüste resmen kalbimin çarpıntısını kontrol edemeden dinledim şarkıyı. Meğerse, bugüne kadar dinlerken hiç fark etmediğim bir vokal varmış arka fonda. Başa aldım tekrar dinledim, tekrar tekrar. Ve üstelik bu deneyim, bir değil iki değil, kaç şarkıda başıma geldi. Normalde mp3 çalarda veya cd çalarda uzun süre müzik dinleyince başım ağrırdı. Artık, beynime sanki daha çok kan hücum ediyormuş gibi hissediyorum, bazı sesleri ilk defa duyuyormuşum, ya da beynimin uzun zamandır çalışmayan bir köşesi aktive olmuş gibi.
Şimdilerde bir de Macbook takındım çıktı. Biraz daha para biriktirip, ya da bursun ikinci kısmını bekleyip almayı planlıyorum. Sürekli Apple'ın sitesine giriyorum. Programlar ne kadar çok yönlü, şunu da yapıyor bunu da yapıyor diye heyecanlanıyorum. Olacak iş değil. Normalde, saçmalık diye nitelendirilecek bir durum. Ama mutlu ediyor beni.
Madonna şarkısı gibiyim. Apple'a tapıyorum ve kendilerini çok çok tebrik ediyorum. Beklentilerimi karşılayan ürünler yapıyorlar cidden. Aslında, yaratıcı birkaç fikrim var. İsterlerse kendileri ile masaya oturup, bu konuları daha geniş çaplı tartışabiliriz. Ruhumu satmanın eşiğine geliyorum, affınıza sığınarak.