6.1.11

Tarihte 29 Nisan 2010

Wind and Shadows
Iki golgem var bu gece,
ikisinin ortasinda dikilmis bir ben.
Ne yone gitsem,
ikisi hep esit uzaklikta bana,
ben hep esit uzakliktayim onlara.
Iki golgem var, kara.
Ortasinda duran ben,
tenimden yansiyan sari isik.
Ates bocegi gibi,
Sanki icten disa yanarmis,
distan iceri kararismis gibi.
Gecenin karanligi ve sokak lambalarinin isigi
Savasir gozlerimde,
Biraz karanliktir bakislarim
Lambalarin isiginda
Ve biraz aydinlik
Karanlikta.

Insanlar arasinda yalniz,
Kendisi ile kalabalik bir kadin,
Iki golgesinin arasinda.
Karanligin icinde isik olmus,
Isigin icinde bir kararti.
Gecenin tam ortasinda.


Bunun yazilmasinin ardindan aylar gectikten sonra ve bu geceden bir kac ay once, aksamin karanliginda, Gower Street'ten evimin yoluna sapmisken, Korsika dilinde yazilmis su sarki, bana hic anlamadigim bir dilde, ayni duygulari yasatti:
I Muvrini - L'Emigrante
Sò eiu l'emigrante chi và à la pidiccia
A l'orlu di u stradonu à meza pulvariccia
Sò eiu spaisatu cusi voli u distinu
Chi tocc'à i fiddoli d'un populu mischinu
Mà so prontu a stintà senz'alcuna rincori
Pa pascià la me ghjenti à colpa di sudori
A colpa di sudori
Vengu da isse planuri indù u soli si strascina
Nattu un'una casetta culori di calcina
Culori di calcina
Sò di li facci neri ò di li musgincati
Di quiddi chì par vo in guerra sò cascati
in guerra sò cascati
E chi ci possu di chì ci possu fà èiu
Si di lu vosciu
ùn possu fà u mèiu
ùn possu fà u mèiu
Sò chì quandu a sorti in lu mondu hè crudeli
Pisemu tutti l'ochji ver di u stessu celi
Ver di u stessu celi
Ma intantu postu chì dite chì seti umani
Stringhjitil'ancu vò purghjimuci una manu
purghjimuci una manu
purghjimuci una manu
purghjimuci una manu...

Uzun arastirmalarin ardindan, sarkinin Fransizca cevirisini bulmustum ki, duygularin dil tanimazligini bir kez daha anlamis oldum:

C'est moi l'émigrant qui marche sans fin
Dans la poussière là-bas sur le bord d'un chemin
C'est moi le sans pays au hasard du destin
Où se perdent les enfants des terres sans lendemain
Je suis prêt à peiner sans aucune rancoeur
Pour que vivent les miens à force de sueur
A force de sueur
Je viens de ces contrées où le soleil chauffe tôt
Né sous un abri aux murs teintés de chaux
Aux murs teintés de chaux
Je suis de ces visages noirs ou basanés
De ceux qui comme vous à la guerre sont tombés
A la guerre sont tombés
Mais que puis donc faire qu'y pourrais-je donc bien
Si de votre Bon Dieu je ne puis faire le mien
Je ne puis faire le mien
Je ne puis faire le mien
Et pourtant quand le sort en ce monde est cruel
Nous levons tous les yeux en quête d'un même ciel
En quête d'un même ciel
Alors en attendant puisque nous sommes humains
Je vous la tend aussi
Serrons-nous donc la main
Serrons-nous donc la main
Serrons-nous donc la main...

Hiç yorum yok: